توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت سیدعبدالحسین شرف‌الدین دارای ۷۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت سیدعبدالحسین شرف‌الدین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت سیدعبدالحسین شرف‌الدین :

پاورپوینت سیدعبدالحسین شرف‌الدین عاملی

سید عبدالحسین شرف‌الدین عاملی، فقیه، اصولی، ادیب، محدث و مجتهد شیعی در قرن چهاردهم هجری قمری می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – اساتید
۳ – بازگشت
۴ – چاووش وحدت
۵ – دوران جهاد و مبارزه
۶ – سفرهای زیارت
۷ – سرچشمه‌های هدایت
۸ – اجتهاد در مقابل نص
۹ – وفات
۱۰ – آثار
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

معرفی اجمالی

سید عبدالحسین شرف الدین در یکی از روزهای سال ۱۲۹۰ ق در شهر کاظمین دیده به جهان گشود.

[۱] نقباء البشر ج۳، ص۱۰۸۰.

[۲] حیاه الامام شرف الدین فی سطور، شیخ احمد قُبیسی، ص۳۱.

[۳] الامام السید عبدالحسین شرف الدین قائد فکر و علم و نضال، شیخ عبدالحمید الحر، ص۱۳.

وی در دامان پر مهر مادر پاکدامن و مهربانش «زهرا صدر» و تحت نظارت پدر عالم و روحانی‌اش «سید یوسف شرف الدین» پرورش یافت. یک ساله بود که پدرش تصمیم گرفت برای گذراندن مراحل عالی تحصیل به نجف اشرف مهاجرت کند و به این ترتیب، سید عبدالحسین به همراه پدر و مادر راهی آن دیار شد. شش سال داشت که در نجف اشرف به مکتب خانه گذاشته شد تا قرآن را از معلمان متدین و عالم فرا گیرد. در هشت سالگی و پس از بازگشت خانواده به جبل عامل، در محضر پدر عامل و روحانی خود، به خواندن ادبیات عرب پرداخت و سالها به فراگیری صرف، نحو، لغت، معانی، بیان، بدیع، شعر، انشا، تاریخ و خط مشغول شد و با تمرین و ممارست، معلوماتش را به کمال رسانید. پس از آن که در ادبیات، منطق و اصول فقه معلومات لازم و ضروری را کسب کرد در محضر پدر به تحصیل فقه پرداخت و با عزمی جزم، کتاب های فقهی نجاه العباد، المختصر النافع فی فقه الامامیه و شرایع الاسلام را به نحو شایسته‌ای فرا گرفت.

[۴] حیاه الامام شرف الدین، ص۳۱.

[۵] الامام عبدالحسین شرف الدین، ص۷۶ و۷۷.

سید علاوه بر این کتابها در زمینه‌های ادبیات، تاریخ، تفسیر، فقه، اصول، منطق، اخلاق، اعتقادات و … با شور و شوق جوشانی به مطالعات دامنه دار و عمیقی دست زد، استعداد درخشان خویش را پروراند و به دانستنیهای سرشاری نائل آمد. در همین سالها بود که وی به پیشنهاد پدر و مادر، با دختر عموی خویش پیمان زناشویی بست.

[۶] . حیاه الامام شرف الدین، ص۱۳۰.

در سال ۱۳۱۰ ق به همراه مادر، همسر و برادرش رخت سفر به عراق بر بست و در پی توصیه پدر بزرگش آیه الله سید هادی صدر و دیگر آشنایانش، به همراه خانواده‌اش به سامرا رفت. شرف الدین پس از گفتگو و تبادل نظر با دایی فرزانه و عالم خود آیه الله سید حسن صدر، تحصیلات فقهی و اصولی خویش را در نزد دو استاد معروف حوزه علمیه سامرا، شیخ حسن کربلایی (متوفی ۱۳۲۲ ق) و شیخ باقر حیدر (متوفی ۱۳۳۳ ق) آغاز کرد.

[۷] حیاه الامام شرف الدین، ص۳۲.

[۸] الامام السید عبدالحسین شرف الدین، ص۸۹.

هم چنین هر صبح جمعه، وی با شور و رغبت وصف ناپذیری، پای درس اخلاق حکیم الهی آیه الله شیخ فتحعلی سلطان آبادی حضور می‌یافت

[۹] . حیاه الامام شرف الدین، ص۳۲.

و دل عطشناکش را از آن چشمه عشق حق سیراب می‌ساخت.
پس از گذشت یک سال و در هنگامی که مرجع تقلید شیعیان جهان آیه الله میرزای شیرازی بنا به عللی سامرا را به قصد نجف ترک کرد، شرف الدین نیز با دیگر عالمان و مدرسان حوزه علمیه سامرا،ؤ راهی نجف، دیار عشق و قبله طالبان علم شد.

[۱۰] . حیاه الامام شرف الدین، ص۳۳.

اساتید

وی برای تحصیل دوره‌های عالی فقه، اصول، حدیث، کلام و … سالها پای درس عالمان و فقیهان بزرگ حوزه علمیه نجف از جمله:
آقا رضا اصفهانی (متوفی ۱۳۲۲ ق.)
شیخ محمد طه نجف (متوفی ۱۳۲۳ ق.)
آخوند خراسانی (متوفی ۱۳۲۹ ق.)
شیخ الشریعه اصفهانی (متوفی ۱۳۰۳ ق.)
شیخ عبدالله مازندرانی (متوفی ۱۳۳۰ ق.)
سید محمد کاظم طباطبایی یزدی (متوفی ۱۳۳۷ ق.)
میرزا حسین نوری (متوفی ۱۳۲۰ ق.) نشست.

[۱۱] شرف الدین، محمد رضا حکیمی، ص۵۳.

بازگشت

شرف الدین پس از دوازده سال تحصیل، تحقیق و مناظرات علمی و اعتقادی و در نهایت شوق و تلاش و پشتکار ویژه طلبگی، به مرتبه بلند فقاهت و اجتهاد دست یافت و از سوی فقهای طراز اول نجف، صاحب اجازات و تأییدات اجتهادی شد و در سی و دو سالگی، اجتهاد مطلق او مورد قبول و تأیید همه مجتهدان بزرگ حوزه علمیه نجف، کاظمین، کربلا و سامرا قرار گرفت. او در این مدت، در کنار تحصیلات علمی و فقهی، با جدیت تمام به فعالیتهای ادبی و تلاش در جهت تسلط کامل بر رموز بلاغت، صنایع ادبی و شیوه‌های سخنوری، نویسندگی و بحث دست زد و در این فنون نیز ممتاز گشت.
در تاریخ نهم ربیع الاول سال ۱۳۲۲ ق. همراه با خانواده‌اش نجف اشرف را ترک کرد و از راه دمشق رهسپاره جبل عامل شد

[۱۲] نقباء البشر ج۳، ص۱۰۸۱.

[۱۳] حیاه الامام شرف الدین، ص۸۰.

و در میان امواج خروشان احساسات و عواطف پاک هموطنانش، به وطن قدم نهاد.
ابتدا در «شحور» اقامت کرد و در کنار پدر بزرگوارش به ارشاد مردم و تدریس، تعلیم و تربیت نسل جوان همت گماشت.

[۱۴] . الامام السید عبدالحسین شرف الدین، ص۸۸.

پس از سه سال، به دعوت مردم صور، راهی آن جا شد. وی با تأسیس حسینیه صور

[۱۵] . حیاه الامام شرف الدین، ص۸۵.

آن جا را به مرکزی برای برگزاری برنامه‌های گوناگون دینی و اجتماعی تبدیل کرد.

چاووش وحدت

شرف الدین، به مثابه عالمی آگاه به زمان، روشن بین و آشنا به حقایق اصیل مکتب آسمانی اسلام، از روزگار جوانی، از اوضاع نابسامان و آشفته آن روز جوامع اسلامی و اختلافات بیهوده و تأسف بار مسلمانان رنج می‌برد. او نه تنها به اصلاح و سازندگی جوامع شیعی می‌اندیشید، بلکه از آغاز اقدامهای اجتماعی و دینی خود، در اندیشه اصلاح و عزت بخشی به همه ممالک اسلامی و ایجاد اتحاد و برادری در بین فرقه‌های مختلف مسلمانان بود. وی نیم قرن تمام با همه توانعلمی و معنوی‌اش و با قلم، بیان و عمل صادقانه‌اش، در متحد ساختن امت محمد ـ صلّی الله علیه و آله ـ کوشید و از هیچ سعی و تلاش دریغ نورزید.

[۱۶] . شرف الدین عاملی، چاووش وحدت، به قلم همین نویسنده، ص۷۳ و۷۴.

نخستین گام بلند و سنگین وی در راه وحدت امت اسلامی، تألیف کتاب گران قدر «الفصول المهمه فی تألیف الامه» بود که در سال ۱۳۲۷ ق. در شهر صور به زیور طبع در آمد.

[۱۷] نقباء البشر ج۳ ، ص۱۰۸۲.

از این تاریخ تا پایان عمر (۱۳۷۷ ق.) همواره به دنبال تحقق این آرمان الهی خویش حرکت کرد و به نتایج درخشان و ثمربخشی دست یافت.
در اواخر سال ۱۳۲۹ ق. برای دیدار از مصر و‌ آشنایی با علمای دینی، دانشمندان، متفکران و نویسندگان آن دیار و مساعد کردن زمینه ایجاد اتحاد ملت اسلام، راهی آن دیار شد. وی دریافته بود که بهترین نقطه حرکتش دانشگاه الازهر، بزرگترین مرکز علمی و دینی مسلمانان اهل سنت است.
دست تقدیر شرف الدین را با مفتی بزرگ و استاد معروف دانشگاه الازهر، شیخ سلیم بِشری مالکی، آشنا کرد. ثمره این آشنایی علمی و مذهبی، مباحثات و مکاتبات شور انگیز و شگفتی زایی بود که در تاریخ اسلام می‌تواند در راه اتحاد ملل مسلمان و دست یافتن به حقایق و وقایع تاریخ، سرمشق عالمان و متفکران مسلمان باشد.
بیست و پنج سال بعد از آن واقعه، در سال ۱۳۵۵ ق. شرف الدین مجموعه مکاتبات خود را شیخ سلیم را که ۱۱۲ نامه بود، به همراه مقدمه‌ای روشنگر، به صورت کتابی با نام المراجعات، در شهر صیدا به چاپ رساند.

[۱۸] . برای اطلاع بیشتر به المراجعات و یا ترجمه‌های آن، به قلم آقای محمد جعفر امامی تحت عنوان «رهبری امام علی» و دیگری به قلم مرحوم مصطفی زمانی به نام «مذهب و رهبر ما» مراجعه شود و نیز به کتاب ارزشمند «شرف الدین» اثر استاد محمد رضا حکیمی، ص۱۲۹ـ۱۳۲.

از ویژگی‌های این کتاب، کاربرد واژه‌های نو و پرمعنا، جملات کوتاه و آهنگین، تعبیرات بدیع و دلنشین و پربار کردن مطالب از اشعار و امثال عرب، افزون بر جنبه‌های علمی و استدلالی کتاب بود که این اثر را در نوع خود بی‌نظیر ساخته است.
در مصر، شرف الدین ضمن مکاتبه با شیخ سلیم بشری، با دیگر عالمان و دانشوران اهل سنت نیز ملاقات و مباحثات علمی، دینی و فلسفی داشت و بزرگان آنان مانند شیخ محمد نجیب، شیخ محمد سلموطی، شیخ محمد عبده و شیخ عبدالکریم الکتانی ادریسی، با نوشتن اجازات و تأییدات علمی، مقام علمی و فکری شرف الدین را گرامی داشتند و از او تجلیل کردند.

دوران جهاد و مبارزه

در اواخر سال ۱۳۳۰ ق. وی پس از انجام رسالت خویش و فتح دلهای مخالفان، از مصر عازم لبنان شد. در آن زمان مردم لبنان نیز بسان دیگر مردم سرزمینهای اسلامی خواستار استقلال کشورشان و رهایی از زیر سلطه عثمانیها بودند.
برای اولین بار و با تأیید حرکت گروههای استقلال طلب، شرف الدین وارد میدان مبارزات سیاسی و درگیریهای اجتماعی شد. در دوران جنگهای استقلال لبنان، وی در کنار مردم ماند و رهبری دینی و سیاسی و پناه دادن به مردم بی‌پناه جبل عامل را تقبل کرد. او برای شکل دادن به قیام همگانی و هماهنگ کردن حرکتهای ضد فرانسوی در سرتاسر کشور، علما و رهبران جبل عامل را برای تشکیل یک کنگره عمومی در شهر وادی الحجیر ـ در مرز لبنان و سوریه ـ فرا خواند و در ضمن سخنرانی در این کنگره، علیه فرانسویان فتوای جهاد داد.

[۱۹] . النص و الاجتهاد، شرف الدین، مقدمه سید محمد صادق صدر، ص۱۴ و۱۵.

در پی جستجوی فرانسویان برای دستگیری شرف الدین، وی ابتدا به جبل عامل و سپس به دمشق هجرت کرد. و در اجتماعات سیاسی، علمی و دینی دمشق حضور یافت. چون آوازه علمی و سیاسی‌اش آفاق کشورهای اسلامی را پر کرده بود، هر جا می‌رفت قدر می‌دید و بر صدر می‌نشست. او علما، دانشمندان، سیاستمداران، روشنفکران و مبارزان را راهنمایی می‌کرد و راه درست مبارزه سیاسی را به آنان نشان می‌داد. فرانسویان که به شرف الدین دست نیافتند، خانه و کتابخانه‌اش را آتش زدند و بسیاری از آثار خطی او را سوزاندند!

[۲۰] . النص و الاجتهاد، شرف الدین، مقدمه سید محمد صادق صدر، ص۳۲.

شرف الدین علاوه بر فعالیتهای سیاسی و اجتماعی در دمشق، به اوضاع تبعیدیان مسلمان لبنانی و غیر لبنانی رسیدگی می‌کرد. او و دیگر مبارزان لبنانی، مدتی را در دمشق گذراندند، تا این که فرانسویان توطئه طلب و تجاوزکار، دامنه تجاوزات خود را گسترش دادند و خاک سوریه را نیز اشغال کردند. شرف الدین به همراه خانواده‌اش به فلسطین رفت و در شهر «حیفا» سکنی گزید. چندی بعد در سال ۱۳۳۸ ق. با لباس مبدل و برای دومین بار عازم مصر شد. وی علاوه بر حضور در مساجد و محافل علمی، سیاسی و ادبی بر حضور در مساجد و محافل علمی، سیاسی و ادبی هر روز با افراد و گروههای مختلفی دیدار و گفتگو می‌کرد و اکثر سخنانش در نشریات آن روز مصر به چاپ می‌رسید.
در یکی از سخنرانیهای پرشور خود جمله پرمحتوا و عمیقی گفت که حقیقت وحدت اسلامی را بیان می‌کرد. سید رشید رضا، عالم و نویسنده مشهور مصری که در آن محفل حضور داشت، آن جمله را با خط درشتی در مجله خود «المنار» چاپ کرد و آن جمله این بود:
شیعه و سنی را روز نخست، سیاست (و مطالع سیاسی) از هم جدا کرده است و اکنون نیز باید سیاست (و مصالح سیاسی اسلام و مسلمانان) آن دو را در کنار هم بنشاند و متحدشان کند.

[۲۱] النص و الاجتهاد، ص۱۴.

[۲۲] شرف الدین ،محمد رضا حکیمی ، ص۱۷۵.

شرف الدین مدتی در مصر ماند. سپس بر آن شد تا در نزدیک‌ترین نقطه لبنان حضور یابد، و از نزدیک برای آزادی کشور و ملتش تلاشی شایسته را به انجام رساند.
وقتی وارد بیروت شد، فرانسویان خواستند مقدمات عزیمت او را به شهر صور زودتر فراهم کنند، ولی شرف الدین در بیروت توقف کرد تا برای آزادی دیگر مبارزان و آزادیخواهان مهاجر، تبعیدی و متواری، با حاکمان مذاکره و گفتگو کند. به هر تقدیر، با آزادی و بازگشت دیگر مبارزان و آزادیخواهان موافقت و عمل آمد و شرف الدین با خیالی آسوده، آهنگ صور کرد.
روز بازگشت شرف الدین به وطن، از ایام بیادماندنی تاریخ لبنان است. مردم مبارز و مسلمانی که حد